Trytki i taśma duct Tape

Dzień dobry.

Dużo prostych w budowie produktów zrewolucjonizowało rzeczywistość. Jedną z nich jest taśma kablowa i taśma srebrna montażowa, ta dzięki której zbudowano Amerykę.
 Jeden i drugi artykuł opiszę w dzisiejszym poście.
Zacznijmy od opaski kablowej, nazywanej powszechnie jako trytytki lub trytki. Nadzwyczaj proste w swojej konstrukcji. Opaska zaciskowa składa się z elastycznej, ząbkowanej taśmy, z jednej strony zakończona jest zwężeniem (szpiczasta końcówka) pozwalającym na bezproblemowe przewlekanie, a z drugiej główką służącą do jej zapinania. Wewnątrz główki znajduje się zapadka, w trakcie montażu przeskakuje po ząbkach opaski kablowej wydając specyficzne terkotanie, co pewnie sprawiło, że u nas nazywana jest trytytką. Trwały montaż odbywa się kiedy przewleczona taśma z ząbkami blokowana jest przez zapadkę. Zęby mają takie pochylenie, że montaż odbywa się bez trudu, a wyciąganie jest niemożliwe bez uszkodzenia opaski ( chyba że jej pomożemy podważając małym śrubokrętem zapadkę). Powstała pętla może być tylko bardziej zaciskana.
Dzięki dużej wytrzymałości na rozrywanie elementu zapadki, trytytka zapewnia metodę trwałego spięcia wiązki przewodów, kabli lub innych elementów, a także przymocowanie ich do elementów konstrukcyjnych. Jednak zarówno budowa opasek zaciskowych, jak też używane do produkcji materiały powodują, że opaski kablowe występują w bardzo dużej liczbie typów i rodzajów, jedną z ciekawych przeznaczeń są opaski do kajdankowania.

Podstawowym materiałem, z którego wytwarzane są trytytki jest poliamid 6.6 znany też pod nazwą nylon 6.6. Jest to tworzywo sztuczne z jednej strony elastyczne, a z drugiej wytrzymałe na rozciąganie. Nylonowe opaski kablowe z ząbkami na wewnętrznej stronie są aktualnie najpowszechniej stosowanymi trytkami na świecie. Wielu producentów oferuje opaski kablowe tego typu, konkurując właściwie ze sobą jedynie ceną. Obniżanie wydatków łączy się z korzystaniem tanich niejednorodnych granulatów lub regranulatów. Ma to wpływ na jakość opasek, zła jakość surowca to na ogół twarde i kruche opaski. Pękają podczas zaciskania, prawem Murphiego w najmniej oczekiwanym czasie.
Wypada zwrócić uwagę, że jak większość tworzyw sztucznych nylon 6.6 jest nieodporny na promieniowanie UV. Oznacza to, że trytytki wykonane z naturalnego nylonu 6.6 nie nadają się na zewnątrz i nie mogą być wystawianena działanie światła słonecznego. Żeby zapewnić odporność trytek na promieniowanie UV do granulatu dodaje się pigmentóww odpowieniej ilości. Powoduje to zabarwienie opasek kablowych na kolor czarny. Warto zerknąć na opis czy jest tam znak odporne na UV.

I drugi produkt: Duct Tape - srebrna mocna taśma. W Polsce ma już swoje miejsce, zaś w USA jest obiektem kultu. Jak oznajmił Walt Kowalski (Clint Eastwood) w filmie "Gran Torino" do młodego chłopaka:
"Weź te trzy rzeczy - trochę WD-40, kombinerki (szczypce zaciskowe) i rolkę srebrnej taśmy. Każdy porządny mężczyzna da radę tym naprawić większość usterek."
Do powszechnego użytku trafiła z armii. Wymyślono ją w czasie II wojny światowej. Żołnierze chcieli taśmy do zaklejnia paczki z amunicja tak by były zabezpieczone przed wodą. Miała też być łatwa w rozdzieraniu by nie trzeba było używać dodatkowych narzędzi. Bez wątpienia jak łatwo można się domyślić pierwowzór był zielony zwyczajowo w kamuflażu dla wojska. Natomiast to co nie zmieniło się to trzy warstwowa budowa. Pierwsza warstwa plastik, w środku siateczka z płótna i od spodu warstwa wodoodpornego kleju.

Określenie DUCT TAPE powstała później gdyż na początku swojej kariery miała tylko numer kontraktowy. A nazwę wymyślili sami żołnierze. Najprawdopodobniej dla tego, że woda spływa po niej jak po kaczce.

Żołnierze szybko odkryli, że taśma nadaje się nie tylko do owijania skrzynek ale i do reperacji broni, odzieży a nawet układów wydechowych. Powszechnie była używana jako chwilowy i prowizoryczny bandaż. Po wojnie żołnierze przywieźli ją do domu i tak wystartowała jego kariera. Info ze strony http://domtechnika24.pl/

Rozwijająca się branża budowlano montażowa szybko znalazła sposób zastosowania taśmy. Sprzedawano ją jako łącznik przewodów grzewczych, klimatyzacji. I właśnie wtedy zmieniono kolor z wojskowego na srebrny i zaczęto ją powszechnie nazywać DUCT TAPE lub DUCK TAPE w zależności od producenta. Dziś taśmę produkuje wiele firm w różnyh kolorach i przeznaczeniach. Przykładowo Huricane Tape została opracowana do zabezpieczenia szyb przed huraganowym wiatrem.

Natomiast dla wojska i branży militarnej dalej jest produkowana w wersji zielonej ale o znacznie większej wytrzymałości.
Natomiast NASA używa srebrnej taśmy do napraw podczas misji kosmicznych i jest obowiązującym wyposażeniem każdego pojazdu kosmicznego. Do historii przeszło użycie jej do naprawy filtrów CO2 w czasie misji APOLO 13 w 1970 roku.

Na zakończenie kubeł wody i pamiętajmy, że Taśma w wielu przypadkach jest tylko chwilowym łataniem dziury, a nie końcowym rozwiązaniem konstrukcyjnym czy naprawczym. Taśmy i trytki dostępne w sklepie https://domtechniczny24.pl/

Pozdrawiam

Narzędzia ręczne knipex Nowości 2016 cz1

Dzień dobry
Dzisiaj dwa bardzo ciekawe narzędzia Knipex, szczypce Cobra i nożyce do kabli zbrojonych drutem stalowym.

Innowacje szczypce Cobra Knipex - Szybko otworzyć, dosunąć, szybko złapać!
Bardzo ciekawe i pomocne rozwiązanie, w którym dopasowanie do wielkości chwytanego przedmiotu następuje automatycznie, poprzez dosunięcie maksymalnie rozsuniętych szczęk.

Opis:
Dodatkowo szybkie ustawienie bezpośrednio na chwytanym przedmiocie poprzez zsunięcie rękojeści.
Łączy niezawodną blokadę sworznia z dodatkową funkcją dosuwania, która ułatwia pracę w szczelinach i trudno dostępnych miejscach.
Nastawienie następuje odrazu na chwytanym przedmiocie.
Sprawdzony mechanizm blokujący uruchamia się po obciążeniu ramion. Położenie rękojeści zostaje wówczas zablokowana i można ją odbezpieczyć tylko po naciśnięciu przycisku.
W celu ponownego aktywowania funkcji dosuwania, należy zluzować bolec za pomocą przycisku i otworzyć całkowicie szczęki.
Narzędzie zostało wykonane z specjalnej stali narzędziowej, kutej, hartowanej olejowo do twardości około 61 HRC. Zęby na szczękach są faktycznie solidne w czasie testów skrawały trzymaną rurkę instalacyjną. Po bliższym obejrzeniu szczęk nie zauważyliśmy żadnych śladów. Jak dla nas bomba. Szczypce do kupienia w sklepie https://domtechniczny24.pl/

Szypce produkowane są w kilku wersjach, jedna z nich to Cobra® QuickSet, opisana powyżej, inne to specjalistyczne rozwiązania do zaciskania opasek, łamania glazury czy dokręcania rur pokrytych chromem.
I drugi produkt nożyce do kabli (z mechanizmem zapadkowym) do kabli zbrojonych drutem stalowym (SWA).

Zdarza się tak, że trzeba obciąć przewód wzmocniony oplotem z drutu stalowego. Zazwyczaj taki oplot jest wykonany z drutu ocynkowanego stalowego. Typowe nożyce nie są do tego dostosowane. Rozwiązaniem są prezentowane nożyce, a marka Knipex gwarantuje bezawaryjne wykonanie. Nożyce mają wymienne ostrza. Należy pamiętać aby nie stosować ostrzy z okrągłym otworem tylko z z otworem w kształcie trapezu.
Nożyce te przecinają kable w oplocie z drutu stalowego o średnicy do 45 mm / 380 mm2 (np. 4 x 95 mm2) przy pomocy jednej lub dwóch rąk.
wygodne w obsłudze dzięki nieznacznej masie (800 g) i zwartej konstrukcji (długość 315 mm) – nadają się do miejsc trudno dostępnych. Opis ze strony http://blogtechnika.cba.pl/
Noże precyzyjnie szlifowane i utwardzane indukcyjnie umożliwiają czyste cięcie bez deformowania brzegów. Wykonane z specjalnej stali narzędziowej, kutej, hartowanej olejowo.
Zastosowano w nich oryginalny trójstopniowy mechanizm zapadkowy o dużym przełożeniu, z wspornikiem do położenia narzędzia podczas cięcia.
Uwaga !! Nie nadaje się do cięcia kabli ACSR oraz lin stalowych!
Pozdrawiam.

Bezpieczna praca z kluczami udarowymi

Bezpieczna praca w czasie użytkowania narzędzi pneumatycznych - Chicago Pneumatic i innych.

Pierwszą najważniejszą wskazówką jest uniwersalna zasada:
Przeczytaj i zrozum instrukcje BHP dodane do narzędzi przed rozpoczęciem pracy i czynnościami serwisowymi. Powinieneś zrozumieć, że brak powyższych czynności zwiększa ewentualnego niebezpieczeństwo uszkodzenia ciała.

Ogólne instrukcje bezpieczeństwa.

Założeniem firmy produkującej profesjonalne wkrętaki i pneumatyczne klucze zapadkoe ( Chicago Pneumatic, ), jest wytwarzanie sprzętu, który pomoże użytkownikowi pracować bezpiecznie i wydajnie. Najistotniejszym elementem bezpiecznej pracy narzędzi i urządzeń jest na pierwszym miejscu ich operator. Opanowanie i dobre przepisy są najlepszą ochroną przed wypadkiem.
Każda poprawnie wykonana instrukcja podkreśla najważniejsze niebezpieczeństwa i zagrożenia, zatem trzeba ponadto przestrzegać środków ostrożności, ostrzeżeń oraz opisów zamieszczonych na urządzeniach i w miejscu pracy. Operator ma obowiązek zapoznać się, zrozumieć i używać instrukcje BHP dołączane do każdego urządzenia - AMEN.

Do pracownika : Przeczytaj i postaraj się zrozumieć jak działa urządzenie, nawet jeśli posiadasz już doświadczenie z analogicznymi narzędziami. Dokładnie obejrzyj i sprawdź sprzęt przed użyciem. Postaraj się „poczuć” jego siłę, ograniczenia, przypuszczalne ryzyko, jak pracuje i jak go zatrzymać. Czasami wyobraźnia pomaga zniwelować potencjalne niebezpieczeństwo.
Podstawowymi, niebezpiecznymi czynnikami w miejscu pracy są:

1) Sprężone Powietrze

- Sprężone powietrze może spowodować zagrożenie dla zdrowia. Nigdy nie kieruj przewodu ciśnieniowego w kierunku swoim lub innych osób, szczególnie dotyczy to oczu, uszu, okolic ust.
 Pod żadnym pozorem nie „przedmuchuj” twarzy z kurzu i pyłów sprężonym powietrzem o nieznanym ciśnieniu. Zawsze kieruj koniec przewodu z dala od siebie i innych osób.
- Kontroluj czy przewody ciśnieniowe nie są uszkodzone lub luźne, wymień je jeżeli to konieczne przed podłączeniem narzędzia.
Bicie przewodu ciśnieniowego może spowodować poważne zagrożenie zdrowia.
- Odłącz narzędzie z przewodu ciśnieniowego, po skończonej pracy, w trakcie zmiany oprzyrządowania, zmianą nastawienia momentu lub naprawą.
- Nie przekraczaj zwiększaj ciśnienia w celu podniesienia mocy narzędzia, może to doprowadzić do zagrożenia zdrowia oraz skrócić „żywotność” narzędzia.
- Nie zakładaj szybkozłączek do narzędzia, drgania od bicia wężą pod ciśnieniem mogą doprowadzić do jego uszkodzenia. Szybkozłączki zamontuj zawsze na końcu przewodu ciśnieniowego.
- W przypadku stosowania połączeń uniwersalnych wymaga się stosowania zawleczek blokujących, które uniemożliwiają przypadkowe rozpięcie przewodu ciśnieniowego.
- Narzędzia pneumatyczne nie są przewidziane do stosowania w atmosferze zagrożonej wybuchem, oraz nie są zabezpieczone izolacją odporną na wysokie napięcie.I nfo ze strony http://narzedziamoje.pl/index.php/pneumatyka-narzedzia-i-osprzet

2) Ryzyko uszkodzenia wzroku.

Zawsze chroń oczy, oraz twarz stosując odpowiednią maskę ochronną, każda praca stwarza potencjalne zagrożenie.

3)  Niebezpieczeństwo związane z oddychaniem.
Praca narzędziem może wywoływać wytwarzanie kurzu i pyłu, w tym wypadku zawsze stosuj maskę ochronną.

4) Zagrożenie związane ze słuchem.
Pogorszenie słuchu, bule głowy i zmęczenie, może być spowodowane ciągłą pracą w warunkach o podwyższonym poziomie hałasu, w tym przypadku zawsze stosuj ochronniki słuchu.

5) Zagrożenie związane z wibracjami.
Wydłużona praca narzędziem, które generuje wibracje może być szkodliwe dla stawów kończyn górnych i dolnych. W wypadku drętwienia, mrowienia lub bladnięcia skóry należy niezwłocznie przerwać pracę i skonsultować się z lekarzem.

6) Zagrożenie związane z niewłaściwym ubiorem.
Nie stosuj luźnej odzieży, która podczas pracy narzędziem lub akcesoriami ruchomymi powoduje ryzyko zaplątania się lub porwania materiału. Są to bardzo częste przyczyny tragicznych w skutkach wypadków: oskalpowanie luźnych włosów, uszkodzenia stawów, złamanie kończyn górnych.

7) Ryzyko dodatkowe:
- Poślizg, potknięcie lub upadek mogą doprowadzić do poważnego obrażenia a nawet śmierć. Unikaj pozostawiania rozwiniętych przewodów ciśnieniowych, szczególnie w miejscach gdzie przemieszczają się pracownicy.
- Operator i personel techniczny musi być przeszkolony i przygotowany do wykonywania swoich obowiązków.
- Narzędzia przeznaczone do eliminowania nierówności powierzchni powinny być używane w sposób eliminujący ryzyko otarcia lub przecięcia.
- Używaj rękawic ochronnych, zabezpieczając dłonie przed ostrymi krawędziami.
8) Używaj zdrowego rozsądku i nigdy nie przestawaj myśleć o możliwych zagrożeniach, wyobraźnia jest najlepszym zabezpieczeniem.

Pneumatyczne Klucze Udarowe CP – niebezpieczeństwa:

Pod żadnym pozorem nie używać nasadek ręcznych. Używać wyłącznie kluczy nasadowych udarowych w dobrym stanie. Klucze nasadowe w złym stanie zmniejszają moc udarową i mogą się rozpaść, doprowadzając do obrażeń ciała.
W przypadku korzystania z przegubu Cardana nigdy nie uruchamiać narzędzia poza miejscem pracy. W przeciwnym razie nastąpić może odrzut przegubu, powodując zagrożenie.
Zawsze używać względnie najprostszego sposobu łączenia. Przedłużki, redukcje redukują moc w skrajnych przypadkach mogą się obluzować, powodując obrażenia ciała. Należy używać jak tylko to możliwe długich nasadek oraz oryginalnych akcesoriów.
W przypadku narzędzi wyposażonych w element ustalający nasadki ze sworzniem i o-ringiem należy pewnie zabezpieczyć sworzeń za pomocą o-ringu.

  W przypadku zbyt mocnego lub zbyt słabego dokręcenia elementów mocujących może dojść do ich zerwania lub poluzowania i odłączenia, czego skutkiem mogą, być poważne obrażenia ciała. Odłączone elementy mogą zostać wyrzucone. Elementy wymagające dokręcenia określonym momentem, należy sprawdzić za pomocą klucza dynamometrycznego.

Uwaga: klucze dynamometryczne „klikające” nie są w stanie zidentyfikować przypadku połączenia dokonanego z wyższym momentem dokręca. Stosować klucz dynamometryczny zegarowy.
- Aby zminimalizować zagrożenie obrażeń używając pneumatycznych zapadkowych kluczy udarowych, zawsze pewnie trzeba podeprzeć uchwyt w kierunku przeciwnym do obrotu trzpienia w celu zminimalizowania reakcji momentu obrotowego.
To tyle Pozdrawiam

Wiertarki magnesowe i frezy trepanacyjne

Dzień dobry
Wiertarki ze stopą magnetyczną są coraz częściej używane do wiercenia otworów w stali. Główną zaletą tych maszyn jest mała waga i możliwość wiercenia otworów o większych średnicach.
W zakładach produkcyjnych zazwyczaj dostępna jest wiertarka stołowa - ciężka i masywna - wiercenue otworów o większych rozmiarach nie nastręcza żadnego problemu. Natomiast podczas pracymontażu} w terenie jeżeli zajdzie konieczność wykonania otworu w grubej stali o średnicy powyżej 14 mm. W takim wypadku wiertarka ręczna  nie da rady. Wtedy rozwiązaniem jest wiertarka z stopą magnetyczną lub popularnie zwana wiertarką magnetyczną. Wiertarka magnetyczna ma dobrę relację waga -mobilnoś do wielkości wykonywanych otworów. Z tego powodu wukorzytuje się je przy konstrukcjach stalowych, instalacyjnych, stoczniowych, mostowych, produkcji dźwigów, i innych robót montażowych w stali.
Nie jest to maszyna doraźna, można jej zastosowanie umieścić już w fazie projektowania,  montażu instalacji w terenie.

Podstawowym narzędziem używanym w wiertarkach magnetycznych   - Wiertła trepanacyjne.

Obszerna gama wierteł trepanacyjnych inaczej zwanych wiertłami koronowymi lub frezami trepanacyjnymi umożliwia wiercenie bez pilota w litej stali o znacznej grubości ( np 10 - 20 - 33 mm ) otworów o dużych średnicach ( np. wiertło trepanacyjne 22mm , 53 mm , i większe).
Jeszcze parę lat temu narzędzia te były drogie, teraz ich cena i dostępność znacznie spadła.
Zwracam jeszcze uwagę na ich efektywność ściśle powiązaną z budową freza. Obróbka odbywa się tylko na brzegach, natomiast środek pozostaje nienaruszony. Zmniejsza to zapotrzebowanie na moc, która wynosi 30% zapotrzebowania w zestawieniu z wiertłem krętym . Wynika to naturalnie z faktu mniejszej powierzchni skrawania.
Przykładowo jeżeli wiertarka w na tabliczce ma podaną maksymalną średnicę wiercenia 13 mm przy wiertłach krętych, to stosując frez trepanacyjny zakres powiększy się do 28 i więcej. Zależy to oczywiście od mocy wiertarki, ale taka jest ogólna zasada. A dzieje się tak, ponieważ rdzeń zostaje nienaruszony i nie potrzeba tracić energii i czasu na przerobienie go na wióry:)
Podniesie się również prędkość obróbki i co czasami ważne ilość wiórów.
Ze względu na to, iż frez nie wymaga prowadzenia i jest nieruchomy, można wiercić otwory np. na brzegach, zachodzące na siebie, pachwinowe itd . Barierą jest tu oczywiście możliwość montażu stopy magnetycznej.
Co więcej otwory wykonane za pomocą freza nie wymagają gratowania. Gładkość i precyzja wykonania bliższe są rozwiercaniu niż wierceniu.

Mocowanie i system chłodzenia.

Wiertła  mocowane są systemem Weldon ( droższe modele wiertarek w górnych granicach dopuszczalnych średnic. Na przykład jeżeli producent wiertarki Vertical 30 podaje maksymalną średnicę 30 mm to wiercimy taką średnicą tylko okazyjnie, optymalne średnice przy niej to 28 mm i mniejsze. Jeśli taką zasadę zastosujemy to magnesówka będzie nam długo służyć. Swoją drogą jest to uniwersalna zasada do wszystkich maszyn.
Typy narzędzi, jeżeli planujemy korzystać z stożka MK to należałoby rzucić okiem do danych technicznych lub zapytać.
Jeśli wiertarka ma regulowane obroty w lewo i prawo to można ją wykorzystać jako gwinciarkę. Zakresy gwintowania powinny być opisane w danych technicznych.
Przesuwna podstawa stopy magnetycznej. Pozwala ona na precyzyjne ustawienie osi freza już po uruchomieniu elektromagnesu. Czasami bardzo przydatne :)
Jakość: można wskazać trzy grupy: Chińczyki - tu trudno mi coś się wypowiedzieć, Średnia klasa: EVOLUTION - angielska firma produkuje na Tajwanie(dobry oszczędny wybór), i Rotabroach, EUROBOOR, ZALCO, FEIN to marki z najwyższej półki (gwarantowana jakość i wysoka cena). Info ze strony http://poziomicaspawarka.pl/

Podsumowując główną ich zaletą jest:
- Mobilność,
- Możliwość wiercenia głębokich otworów.
- Wiercenie otworów o znacznej średnicy.
- Niska cena frezów trepanacyjnych.

Wada:
- Stopa magnetyczna wymaga gładkiej, grubej powierzchni stalowej.

To tyle pozdrawiam.

To jest dobitny efekt szkodliwego w skutkach procederu wyprzedaży kluczowych dla państwa gałęzi przemysłu. w tym wypadku chodzi o elektrociepłownie.

Francuski koncern EDF chce sprzedać część swoich aktywów w Polsce, ale nie widzi wśród nabywców energetycznych spółek Skarbu Państwa.   Może to być skutek pewnego ochłodzenia relacji polsko-francuskich po fiasku kontraktu na zakup śmigłowców Caracal. EDF realizuje, zapowiadany już kilka miesięcy temu, program wyprzedaży polskich aktywów. Na pierwszy ogień idą Elektrownia Rybnik oraz zakłady kogeneracyjne, czyli elektrociepłownie węglowe w Gdańsku, Krakowie, Gdyni, Toruniu, Wrocławiu i Czechnicy, a także elektrociepłownie gazowe Zawidawie i Zielona Góra. Ponadto EDF jest właścicielem sieci ciepłowniczej w Czechnicy, Zielonej Górze, Toruniu i Zawidawie. Chętnych na te aktywa nie brakuje i EDF poinformował, że wybrał dwóch inwestorów do dalszych negocjacji, ale nie ma wśród nich polskich przedsiębiorstw, są natomiast australijski fundusz IFM Investors i czeska spółka EPH. Tymczasem 16 września ofertę kupna zakładów należących do EDF złożyły wspólnie spółki Skarbu Państwa: PGE, PGNiG Termika, Energa oraz Enea. Jednak ich na liście potencjalnych nabywców spółek EDF nie ma.

Artykuł opublikowany na stronie: http://www.naszdziennik.pl/ekonomia-gospodarka/169095,odwet-paryza.html

Dzień dobry
Obecnie trochę o smarach i smarowaniu, o tym jak dopasować smar. Smary stosuje się wszędzie tam gdzie potrzeba zminimalizować tarcie między elementami ścierającymi się. Smar naniesiony na nawierzchnie stanowi film, powłokę poślizgową, pomniejsza ona zużycie elementów, redukuje wydzielanie się temperatury i zarazem odbiera ją, zapobiega korozji elementów trących np. w środowisku wodnym.
Smary w odróżnieniu od olejow mają zagęszczacz, który stabilizuje fazę płynną i nie pozwala jej wyciekać np., z przegubów, łożysk, taśm zębatych. Dobór właściwego zagęszczacza ma znaczenie, ponieważ smary pracują w różnych warunkach: temperatura, prędkość, siła docisku elementów trących.
Typowymi smarami stosowanymi obecnie w przemyśle są smary litowe. Stosowane, jako uniwersalne w elementach: łożyskach tocznych, łożyskach ślizgowych, różnego rodzaju przekładniach i przegubach, prowadnicach ślizgowych i zębatych. Są relatywnie stabilne i łatwo pompowane, stąd ich wszechstronne zastosowanie w smarownicach ręcznych i pneumatycznych. Mają dobrą odporność na wodę i wysokie temperatury do plus 125 stopni, praca w zakresie niskich i średnich obrotów.
Smar molibdenowy to zmodyfikowany opisany wcześniej, o dwusiarczek molibdenu. Dzięki dodatkowi stosowany do wyższych obciążeń i niższych zakresów obrotów. Zalecany do sprężyn w wiatrówkach, niweluje drgania.
Smary miedziowe, temperatura używania do 1200 stopni. Smary odporne na działanie wysokich temperatur, do zabezpieczania sworzni, gwintów, nakrętek i śrub, łączników rur kolektorów cieplnych, elementów wolno poruszających się narażonych na temperatury w przemyśle ciężkim. W przypadku tych smarów, właściwości typowo smarne znikają przy temp 310 stopni, po tej granicy smar zachowuje właściwości zabezpieczające i działa, jako smar suchy. Z tego powodu nie powinien byś aplikowany do elementów obrotowych, pracujących cyklicznie przy niewielkich obciążeniach i wysokich temperaturach.

Smar silikonowy. Ciekawy smar do użytku na styku powierzchni wykonanych z różnego rodzaju tworzyw sztucznych, metalu, ceramiki, gumy i wielu innych. Dopuszczony do kontaktu z żywnością. Odporny na działanie wody, stosowany również, jako środek rozdzielający, np. do form wtryskowych.
Smar wapniowy z dodatkiem pyłu grafitowego, tzw. smar grafitowy. Przede wszystkim godny polecenia do smarowania elementów narażonych na warunki atmosferyczne i ogromne obciążenia. Wyśmienicie przywiera w wysokich temperaturach (po wytopieniu smaru wapniowego pozostaje grafit) nadająca własności suchego smarowania grafitem. Wysoka przewodność elektryczna, ale tu uwaga wyłącznie w połączeniach o znaczącym nacisku.
Wazelina techniczna, zastosowanie raczej, jako chwilowe zabezpieczenie przed korozją, oraz jako środek smarujący do słabo obciążonych układów, np. z tworzyw sztucznych. Używana w zabezpieczaniu styków przed utlenianiem, jest izolatorem, ale mając konsystencję płynną nie izoluje styków zetkniętych z pewną siłą.
Smary z dodatkami EP. To smary przeznaczone na wysokie obciążenia i wysokie obroty. Dodatki EP wchodzą w reakcję z podłożem metalowym (na poziomie molekularnym) w dużych temperaturach. Wchodząc w strukturę materiału tworzą warstwy dyfuzyjne i oddzielające elementy na ich styku. Ich działanie powoduje stałą regenerację nawierzchni w przypadku ich zużycia.

Maski przeciwgazowe i przeciwpyłowe

Cześć, przedstawiam temat:
Ochrona układu oddechowego przed pyłami, dymami i mgłami toksycznymi.
   Na przykładzie wyboru ochron układu oddechowego do zagrożeń aerozolami toksycznymi, opisane są problemy wynikające z braku trwałego systemu działania w takiej sytuacji. Opisana jest aluzja analizy "wskaźnika ochronności" jako istotnego kryterium wyboru wzorowanego na NIOSH Respirator Decision Logic.

1. KRYTERIA DOBORU OCHRON UKŁADU ODDECHOWEGO

   Typowy problem z jakim spotykają się producenci i sprzedawcy ochron dróg oddechowych, to telefon od klienta z pytaniem co ma kupić dla konkretnego stanowiska pracy: malarza, galwanizera, spawacza, operatora maszyny rolniczej, odlewnika. Od wiedzy i doświadczenia klienta i od wiedzy doradcy bardzo często zależy życie lub zdrowie pracownika.
   Poziom tej wiedzy jest często niewystarczający, a poza tym przepisy i dostępne materiały informacyjne są często niejasne i niekonsekwentne.
Celem niniejszej prezentacji jest wskazanie sposobu doboru ochrony przed aerozolami toksycznymi i uczulenie zarówno dostawcy jak i odbiorcy} na ewentualne pułapki na tej drodze.

1.1. Podział ochron układu oddechowego

Istnieją dwa sposoby (zapewnienia pracownikom świeżego powietrza do oddychania).
Można go zaopatrzyć w:
Maskę oczyszczającą powietrze.
Maskę oczyszczającą z dmuchawą.
Przypadek drugi odrzucimy jako banalny, dysponując źródłem czystego powietrza zastanawiamy się jedynie zastanowić się czy to źródło nosić na plecach, przy pasie, czy plątającym nogi w wężu zasilającym.
Interesuje nas pierwszy przypadek.

Ustalmy teraz generalny wariant zagrożenia.
Mogą nim być:
1 Aerozole, areozol.
2 Pary i gazy substancji szkodliwych.
3 Aerozole oraz pary i gazy substancji szkodliwych.

 Zajmiemy się zgodnie z wcześniejszym założeniem do aerozolami  i sprecyzujmy jaki typ ochron dróg oddechowych można stosować:

1 Półmaski jednorazowe.
2 Maski ochronne wyposażone w filtry wymienne lub wielokrotnego użytku.

Te drugie mogą funkcjonować na zasadzie wymuszenia przepływu powietrza przez filtr :
oddechem pracownika
wentylatorem (dmuchawą)
W obu tych przypadkach możemy filtry umieścić w konstrukcji:
Ustnika - krępujące i niewydajne rozwiązane.
Półmaski
Pełnej maski
Poza maską, w połączeniu z wężem.
A dodatkowo, ochrony z wymuszonym obiegiem powietrza mogą być oparte o budowę kaptura lub hełmu. Jak widać, fundamentalnym elementem wszystkich tych ochron są filtry.

1.2. Klasyfikacja filtrów

Podział przyjęty w Europie przewiduje trzy klasy filtrów:
P1 - filtr przeciwko pyłom, dla których NDS jest nie mniejszy od 2 mg/m3 (z wyłączeniem pyłów azbestu)
P2 - filtr przeciwko pyłom, dymom i mgłom, dla których NDS jest nie mniejszy od 0,05 mg/m3 oraz pyłom azbestu
P3 - filtr przeciwko pyłom, dymom i mgłom, dla których NDS jest mniejszy od 0,05 mg/m3

   Natychmiast po wejściu w życie tej klasyfikacji zaczęły się niekonsekwencje w oznaczaniu filtrów tymi klasami. Aby zrozumieć jak groźna może być ona dla potencjalnego użytkownika, trzeba przypomnieć jaki istotny parametr i jakimi metodami jest badany przy definiowaniu klasy filtrów. Tym parametrem jest efektywność filtracji. Bada się ją w Europie dwiema metodami:

Testem aerozolu chlorku sodu,
Testem mgły olejowej.

Pierwszy aerozol jest charakterystycznym aerozolem stałym: suche kryształki chlorku sodu zawieszone są w powietrzu. Badanie filtrów tym aerozolem odpowiada więc na kwestie jak sprawny będzie filtr przeciw aerozolom stałym (pyły i dymy).

Drugi aerozol jest charakterystycznym aerozolem ciekłym: kropelki oleju zawieszone są w powietrzu. Próba filtrów tym aerozolem odpowiada więc na zapytanie, jak efektywny będzie filtr przeciw aerozolom ciekłym (mgła cieczy). Wymagane skuteczności dla poszczególnych klas znajduje się poniżej.


Klasa filtru
Wskaźnik filtracji aerozolu przy przepływie 95 dm3/min.
Współczynnik filtracji aerozolu przy przepływie 95 dm3/min.
Opory przepływu przy przepływie
Opory przepływu przy przepływie

chlorek sodu
mgła olejowa
30 dm 3/min.
95 dm 3/min.
P1
maks. 20%
nie bada się
maks. 60 Pa
maks. 210 Pa
P2
maks. 6%
maks. 2%
maks. 70 Pa
maks. 240 Pa
P3
maks.0.05%
maks. 0.01%
maks. 120 Pa
maks. 420 Pa

 
   Na rynku ukazały się ostatnio bardzo skuteczne półprodukty filtracyjne, uzyskiwane z włókien sztucznych metodą wydmuchu w strumieniu gorącego powietrza (tzw. materiały pneumotermiczne). Fundamentalnym mechanizmem filtracji jest w nich mechanizm oddziaływań elektrostatycznych pomiędzy naładowanym materiałem filtracyjnym i odmiennie naładowanymi cząstkami aerozolu. Filtry skonstruowane z tego półproduktu są bardzo skuteczne gdy bada się je metodą chlorku sodu, szybko z kolei tracą swoje cechy filtracyjne gdy kropelki reozolu neutralizują ładunek na włóknach. Wynik ten uwidacznia się w teście mgły olejowej, ale dopiero w trakcie dłuższego badania.

Są na rynku filtry oznakowane jako P2 niewytrzymujące testu mgły olejowej.
   Dla rozróżnienia, czy filtry nadają się jedynie do filtracji cząstek stałych (pyłów i dymów) czy także cząstek ciekłych (mgieł) wprowadza się obecnie oznakowanie rozróżniające podklasy: P2S dla pyłów i dymów oraz P2SL dla pyłów, dymów i mgieł. Co gorsza zaczyna sobie torować drogę na rynek dodatkowo podklasa P3S. Info ze strony http://poziomicaspawarka.pl/bhp-ochrona-ciala-porady
Dla zestawienia można podać, że USA stale trzyma się swojej krajowej systematyki filtrów i używa dodatkowych testów dla ich oceny. Klasy filtrów wg standardów USA to:

przeciwko pyłom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko dymom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko mgłom o NDS nie mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko pyłom, dymom i mgłom o NDS mniejszym niż 0,05 mg/m3
przeciwko pochodnym radonu
przeciwko pyłom i mgłom zawierającym azbest.

Piły ręczne do drewna

Witam

Piły to chyba jedne z najstarszych narzędzi obok młotka, wykorzystywane przez ludzi. Na rynku można znaleźć dość duży asortyment ręcznych pił, w rozmaitych cenach, różnych kształtów i jakości. Jest taka zasada, że im więcej asortymentu na półce tym ciężej wypatrzyć stosowne narzędzie dla siebie. Profesjonalny użytkownik być może wie, czego szukać, przerobił już wiele pił i ma mniejsze lub większe pojęcie. Gorzej maja osoby sporadycznie pracujące tym narzedziem, wybór w takim wypadku jest trudny.
Postaram się przybliżyć trochę ten temat, aby łatwiej było podjąć decyzję. Zaznaczam że jest to tekst nieobiektywny, bo reprezentuje firmę Dom Techniczny Wieluń. Aczkolwiek te osoby, które nas znają wiedzą, że nie wciskamy kitu - dlatego egzystujemy nieustająco od 1990 roku i cieszymy się dobrą opinią na lokalnym rynku, a jest to chyba najlepsza rekomendacja.
 Ale wracając do tematu.
Należałoby na początek napisać, że drzewo jest materiałem, które w chwili cięcia nie daje gładkiej powierzchni. Pozostają na niej włókna, które tra o boczną powierzchnię piły wytwarzając opór i temperaturę. Drewno o dużej wilgotności pozostawia dłuższe włoski a suche mniejsze.

Piły to narzedzia służące do cięcia drewna. Podczas cięcia - skrawanie realizują krawędzie skrawające na końcach piły, które w dwóch równoległych liniach cięcia odcinają w dół drewno. Aby otrzymać te linie, zęby są wygięte na zewnątrz od brzeszczota. Jest to słynny szrank :) lub rzaz piły starzy wiedzą o co chodzi. Dzięki temu nacięcie w drewnie jest szersze niż piła, zapobiega to zakleszczeniu się piły w drewnie.
Jeżeli zęby są rozwiedzione szeroko, będzie usuwane więcej drewna ( zastosowanie drewno mokre ) , mały szrank - piła wytnie mniej drewna czyli mały ubytek i szybkie cięcie. Jednak w przypadku wilgotnego drewna piła będzie się klinować i praca będzie bardzo ciężka.

Odpowierdni rzaz jest pierwszym warunkiem szybkiego cięcia.

Aby ciąć drewno szybko i efektywnie piła musi mieć jeszcze odpowiednio zaostrzone zęby. Chodzi głównie o odpowiedni kąt natarcia, skok zębów i geometrię ostrza.

Rodzaje zębów i sposobów ostrzenia:

Zęby proste mają krawędź skrawającą ustawioną równolegle do kierunku cięcia.
Zęby skośne, jak sama nazwa wskazuje wygięte pod różnym kątem.
Zęby na przemian skośne mają przynajmniej 2 krawędzie skrawające ustawione na przemian pod kątem. W takich brzeszczotach dodatkowo koryguje się wierzchołek ostrza. Pozwala to na uzyskanie dodatkowej krawędzi skrawającej co wyraźnie wydłuża żywotność pily. Te piły pracują do przodu i do tyłu. Czyli cięcie odbywa się w dwóch kierunkach.

Wariantem piły na przemian skośnej jest piła progresywna z wyrzutnikiem wiórów. Taki typ ostrzy co jakiś czas wykonane dodatkowe nacięcia pozwalające łatwo usunąć wióry, dzięki temu nie klinują one ostrza.

Oprócz tego warto wspomnieć o podziałce zęba. Inaczej o ilości i wielkości zębów na jednostkę długości cal - TPI.
Mała ilość zębów 2-5 / cal do szybkiego cięcia drewna mokrego. Do uniwersalnego cięcia drewna budowlanego suchego, 9-11 TPI, dla stolarki, listwy, panele. Bardzo duża ilość do prac modelarskich 13-14 TPI.

Rodzaje pił do drewna:

Piły kabłąkowe. To piły przeznaczone do szybkiego cięcia mokrego i suchego drewna. Stosowane do prac wycinkowych w ogrodzie i lesie, do cięcia drewna opałowego. Piła składa się z kabłąka wygiętego z stalowego profilu okrągłego ( nie polecam często się łamią i wyginają ), lub z stalowego profilu owalnego. Kabłąk ma zaczepy do mocowania brzeszczota i system mimośrodowego naciągania brzeszczota. Brzeszczoty są wąskie co minimalizuje problem klinowania się ich w czasie pracy. Występują dwa typy brzeszczotów: do drewna mokrego z wyrzutnikiem wiórów i do drewna suchego. Ostrza w tych piłach są utwardzane co w dużym stopniu przedłuża ich żywotność, ale nie można ich ostrzyć pilnikami ręcznymi.
Podstawowe długości to: 530 mm, 610 mm, 710 mm, 760 mm.

Piła ogrodowa jak sama nazwa wskazuje służą do przycinania drzew i gałęzi w ogrodzie, sadownictwie, lesie i szkółkarstwie. Piły składają się z ostrza na , którego końcu umocowana jest rączka. Rękojeść mają niekiedy wewnętrzny otwór do włożenia przedłużającego kila lub teleskopu. Takie rozwiązanie powoduje, że możemy je używać do przycinania gałęzi znajdujących sie wysoko. Piły ogrodowa mają na ogół płaskie lub wklęsłe linie ostrza. Zęby są głębokie i bardo agresywne z odpowiednim rozwiedzeniem. Warto podczas zakupu sprawdzić czy są odpowiednio sztywne. Wzorem mogą być piły G-Mam Swedeen lub Irwin. Mają one precyzyjnie i sztywne brzeszczoty redukujące opór w trakcie cięcia. Kształt zębów 3 ostrzowy, opracowany z myślą o szybkim i czystym, wydajnym cięciu.

Piły płatnice to piły przeznaczone do szybkiego, zgrubnego przecinania dużych elementów z suchego drewna. Brzeszczot wykonany jest z jednego szerokiego kawałka sprężystej blachy. Ponieważ ruch roboczy w trakcie cięcia płatnicą realizujemy od siebie muszą być one odpowiednio sztywne. Rękojeści w płatnicach są chronione i zamocowane w poprzek do linii cięcia. Ponieważ w płatnice używa się głównie w stolarstwie mają one rączki z płaszczyznami ustawionymi pod katem 45 o i 90 o w stosunku do górnej krawędzi brzeszczota. Dzięki temu można szybko zaznaczyć linie cięcia. Uzębienie jest najczęściej skośne z 3 krawędziami tnącymi. Podziałka płatnic to najczęściej 7 zębów na cal - do szybkich cieć, i 11 TPI ( z angielskiego zębów na cal) do cięć dokładnych, małych, delikatnych elementów. Info ze strony http://szlifierkawiertarka.pl/

Piły grzbietnice, to piły podobne jak płatnice lecz krótsze i z wzmocnionym grzbietem. Piły te stosuje się do cięć precyzyjnych w skrzynkach uciosowych. Przeważnie do cięcia listew drewnianych, z materiałów drewnopochodnych i z tworzywa. Piły grzbietnice maja bardo drobne zęby 11-12 TPI.

Piły do otworów i cięć po łuku. Konstrukcja podobna jak płatnic. Brzeszczot jest bardzo wąski i zakończony na ostro, czymś na kształt wiertła.

Piły ręczne jak większość narzedzi posiada ostre krawędzie, które mogą być niebezpieczne w użyciu, dla tego warto być skupionym i zachować zdrowy rozsądek podczas pracy.
Pozdrawiam

Wiertła Multi Construction Bosch

Witam

    W czasie pracy czasami zachodzi konieczność wiercenia w materiałach mieszanych, otwory w metalowej futrynie, za którą jest beton. Jest to najgorszy z możliwych zestawień materiałów stal i beton. Firma Bosch wprowadziła jakiś czas temu wiertło CYL-9 Multi Construction, którym da się wykonywać takie otwory.
Wiertło to nadaje się prawie wszystkich materiałów stosowanych przy wykańczaniu wnętrz, np. do betonu, muru, cegły, eternitu, lekkich materiałów budowlanych, laminatów, płytek szkliwionych, a przy odrobinie wprawy do gresowych o małej klasie twardości, drewna, plastiku, blach metalowych oraz mosiężnych.
Wiertło Multiconstructionprzeznaczone jest do wiercenia bezudarowego na niskich obrotach np. na wkrętarkach. W odróżnieniu jednak od konkurencji i pierwszych wersji nadaje się również do wiercenia z użyciem udaru. Z małą uwagą, że nie w ekstra twardych materiałach. Czyli w piaskowcu tak a w klinkierze nie.

    Konstrukcja wiertła pozwala na skrawanie metali, tworzyw i drewna. Trzeba jednak pamiętać, że wiertła te nie są skonstruowane do wiercenia w stali. Wiercenie to jest możliwe, ale traktować je trzeba, jako opcję. Płytka wytworzona z trwałych węglików spiekanych o najdrobniejszych ziarnach. Geometria ostrza została tak zaprojektowana, aby powiązać możliwość skrawania i wiercenia z lekkim udarem. Wieloostrzowy szlif z specjalnym ścinem gwarantuje precyzję wiercenia. Kluczowy wpływ, na jakość wiertła Multi Construction ma metoda lutowania płytki i szlifowanie po lutowaniu. Zapewnia ono centryczność wiertła, minimalizuje bicie i co za tym idzie wydłuża żywotność.

Więcej na: poradniktechniczny.com

Kolejna ważna sprawa to wzmocniony rdzeń wiertła multiconstruction, otrzymano to poprzez dodanie dodatkowej spirali w rowku. Obniżono przez to prześwit i rowka. Jednak biorąc pod uwagę fakt, że wiertło CUL-9 skonstuowane zostalo do obróbki z wolnymi obrotami to nie będzie to miało istotnego wpływu na pracę wiertła.
Wiertło dla odróżnienia ma kolor niebieski z bocznym metalicznym szlifem.

Gwintowniki do stali nierdzewnej INOX

Dzień dobry

    Obróbka skrawaniem stali Inox zawsze przysparza wiele problemów. Stal INOX jest ciągliwa i podczas pracy lepi się do gwintowników, wierteł. Powoduje to odsunięcie krawędzi skrawającej narzędzia od obrabianego przedmiotu, błyskawiczne nagrzewanie, często słychać charakterystyczny pisk. Przegrzane narzedzie tępi się i nie nadaje do dalszej obróbki. Wyjściem z tego problemu są specjalne narzędzia do obróbki stali nierdzewnej: wiertła kobaltowe, narzynki do stali nierdzewnej, gwintowniki INOX, frezy INOX i inne. Oprócz tego konieczne jest użycie specjalnych dedykowanych
olejów do wiercenia i gwintowania nierdzewki np. TEREBOR.

    Miałem niedawno możliwość przekonania sie na własnej skórze, co to znaczy nacinanie gwintu na szpilce z nierdzewki zwykłą narzynką i narzynką do stali nierdzewnej z użyciem Tereboru. W pierwszym wypadku zwykła narzynka zrywała zwoje, bardzo ciężko szło i gwint wyglądał tragicznie. W niektórych miejscach był zerwany nawet na połowie obwodu. W drugim wypadku w ruch poszła narzynka do stali nierdzewnych i preparat Terebor. Efekt był zupełnie inny, pełny gładki gwint szybko i sprawnie nacięty. Błąd polegał jedynie na tym, że krzywo zaczęliśmy, ale to sprawa wprawy i przygotowania czoła pręta.

    Podobnie ma się sprawa z gwintownikami do stali INOX. Wykonane są ze stali HSSE i posiadają geometrię i powłoki umożliwiające obróbkę stali nierdzewnych. Gwintowniki ręczne i wysokowydajne stosuje sie w obróbce stali nierdzewnych austenitycznych, stali nierdzewnych ferrytyczno-austenitycznych (duplex).

Występuje kilka modeli gwintowników zależnie od przeznaczenia ręczne HSSE i HSSE z powłoką TIN, oraz wysokowydajne, przeznaczone do pracy na obrabiarkach konwencjonalnych i CNC.:
Poniżej kilka ich typów:

Ręczne HSSE

Do otworów nieprzelotowych < 2,5xD

Gwintownik INOX R40 HL
Cechy gwintownika:
 Supergładka i odporna na ścieranie powłoka HL,
Rowki spiralne 40
Opuszczenie stożkowe średnicy zewnętrznej gwintu
Wzmocniona konstrukcja
Materiał HSSE
Nakrój C (2-3xP)
Wykonanie wg DIN-371; DIN-376; DIN-374

Gwintownik INOX R40 OX
Cechy gwintownika:
Azotopasywowane OX
Rowki spiralne 40
Opuszczenie stożkowe średnicy zewnętrznej gwintu
Wzmocniona konstrukcja
Materiał HSSE
Nakrój C (2-3xP)
Wykonanie wg DIN-371; DIN-376; DIN-374

Do otworów przelotowych < 3xD

Gwintownik INOX B HL
Cechy gwintownika:
Supergładka i odporna na ścieranie powłoka HL
Rowki proste ze skośną powierzchnią natarcia
Materiał HSSE
Nakrój B (4-5xP)
Wykonanie wg DIN-371; DIN-376; DIN-374

Gwintownik INOX B OX
Cechy gwintownika:
Azotopasywowane OX
Rowki proste ze skośną powierzchnią natarcia
Materiał HSSE
Nakrój B (4-5xP)

Wykonanie wg DIN-371; DIN-376; DIN-374.

Jak położyć płytki? Poradnik

Cześć

    Dużo osób próbowało, jednym wyszło lepiej innym gorzej, albowiem to wbrew pozorom nie łatwa sprawa. Na finalny sukces ma wpływ sporo czynników. Jednym jest czas, o ile wykonujemy to dla siebie i nikt nas nie goni to warto solidnie się do pracy przygotować. Mam na myśli informacje teoretyczne i sprzęt.

Co może sie przydać z materiałów i narzędzi:

Płytki, jeśli układamy je w środku to broń Boże nie gresowe, bo w przyszłości jak będziemy chcieli zrobić otwór na kołek rozporowy, czy rury instalacyjne to sie zdziwimy i to bardzo mocno. Do płytek przydadzą sie listwy z tworzywa, choć są one mniej modne, ale ja uważam, że moża nimi zakryć to co nam nie wyjdzie. No i narożniki są bardziej bezpieczne, zwłaszcza jak mamy małe dzieci.

Klej do plytek, jest tego masa zawsze coś się znajdzie na naszą kieszeń.

Fugi, tu nie warto kombinować do wnętrz zwykłe, a na zewnątrz mrozoodporne (zalecam najlepszej jakości, nie ma nic gorszego niż przeciekający balkon)

Przecinarka do glazury, elektryczna lub ręczna. Jeśli ręczne to sugeruję Walmera, dobra Polska Firma w niezłej cenie. Jeśli elektryczna to może być tania Dedra lub Pansam, powinno się tylko w trakcie zakupu sprawdzić czy tarcza diamentowa nie ma bicia. Trzeba pamiętać, że ważniejsze niż elektryczna przecinarka do płytek jest to, jaką tarczę diamentową użyjemy.

Osprzęt glazurniczy, nakolanniki, sznurek traserski, krzyżyki i kliny do płytek, młotek gumowy.

Poziomica aluminiowa  to ważna sprawa, bez niej nic nam nie wyjdzie. Miara zwijana, ołówek lub flamaster.

Materiał zaczerpniety z: poradniknarzedziowy.pl

Jak już wszystko mamy można wziąć się do projektowania, mam na myśli sposób ułożenia płytek. Można je poukładać na sucho i przemyśleć całość kompozycji, estetyka to jedno i jakość to drugie.

 - Rozpoczynamy od przygotowania podłogi i ścian. Jest to jeden z najważniejszych elementów. Odmiennie będziemy robić w wypadku nowej podłogi (nowe tynki i wylewki muszą być związane, minimum 3-4 tygodnie w temperaturze pokojowej) a inaczej w przypadku starej. Poziomicą i łatą sprawdzamy poziom, usuwamy wszelkie wystające kawałki betonu, starego kleju, farby, gipsu.  Czasami trzeba popracować przecinakiem i młotkiem, na koniec wszystko odkurzyć i tu uwaga panowie - odkurzacz przemysłowy jest bardziej efektywny niż domowy. Na równą podłogę i scianę nakładamy grunt, lub jeżeli powierzchnia jest mocno nierówna to wylewkę samopoziomująca. Zachować czasy schnięcia!!!
Reasumując podłoże musi być równe i dobrze związane.

 - Następnie przystępujemy do właściwego projektowania, mam na myśli sposób rozłożenia płytek. Jeszcze raz układamy je na sucho, z uwzględnieniem szerokości fug. Na ściany ciężko jest ułożyć płytki na sucho :) trzeba wykorzystać sznurek traserski z farbką  lub miarę, poziomica, łata aluminiowa i ołówek. Estetyka to jedno i jakość to drugie.

 - Przystępujemy do układania glazury. W pierwszej kolejności mieszamy zaprawę klejową, mechanicznie lub ręcznie. Polecam mieszanie mechaniczne, pamiętamy najpierw woda potem sucha zaprawa, odczekać i mieszać. Porcja zaprawy dostosować do tępa układania płytek. Klej kładziemy na  podłożu za pomocą kielni i rozprowadzamy go pacą zębatą, 8mm, 10mm, 12mm, zależnie od wielkości płytek i nierówności podłoża. Na klej kładziemy płytkę, którą dodatkowo dociskamy i obijamy na całej powierzchni młotkiem z gumy. Zabezpieczamy krzyżykiem narożniki i sprawdzamy poziomicą czy powierzchnia jest równa. Czasami się zdarza, że płytki są nierówne, wtedy trzeba odpowiednio korygować krzyżykami dystansowymi. Jeśli (kleju jest|zaprawy nałożymy} za dużo (płytka jest za wysoko) lub za mało (płytka jest niżej niż pozostałe), należy ją oderwać i skorygować ilość kleju. Najlepiej zeskrobać kielnią klej i nałożyć na nowo. Paca zębata rozprowadza zawsze tyle samo kleju, trzymając ją pod różnym kątem można nałożyć mniej lub więcej kleju. Po przyklejeniu pierwszego rzędu płytek, ostrożnie usuwamy klej z fug i mokrą gąbką czyścimy powierzchnię z kleju. Są takie kleje, które jak wyschną to nie można ich usunąć inaczej jak tylko środkami chemicznymi na bazie kwasu.
Ostatnie lub pierwsze płytki, w zależności od kompozycji trzeba przyciąć, pamiętając o dylatacji, odstępie od ściany. Najwięcej kłopotu przysparzają powierzchnie nieregularne lub rury i puszki elektryczne. Bezbłędnie spisuje sie tutaj otwornica diamentowa - do gresu, lub otwornica do płytek. Powierzchnie nieregularne obrabiamy techniką kombinowaną: najpierw narożniki wiertłem do płytek a następnie nacinamy tarczą diamentową lub nacinamy rysikiem i wyłamujemy szczypcami do płytek. Na rynku pojawiły się sie specjalistyczne elektronarzędzia do cięcia linii nieregularnych, ale nie są one dedykowane dla amatorów (ze względu na cenę). Ostre krawędzie gładzimy osełką lub tarczą diamentową.

 - Po 24 godzinach, od przyklejenia ostatniej płytki przystępujemy do fugowania. Czyli zapełnieniu szczelin masą o odpowiednim kolorze. Zaprawę do fugowania nanosimy na płytki w zasięgu ręki nie większą niż 1m kw. Rozprowadzamy gumową pacą, skośnie do fug tak długo aż masa wypełni wszystkie szpary. I myjemy powierzchnie płytek mokrą gąbką, nacinaną lub gładką. Po kilku godzinach można ostatecznie wymyć podłogę mopem i przystąpić do wykańczania, listami przypodłogowymi lub narożnikami.

Powodzenia

Filtr odwróconej osmozy

    Technika oczyszczania wody metodą odwróconej osmozy.
Weną do napisania tego artykułu jest obserwacja ludzi w marketach kupujących na masową skalę tanią wodę w butelkach. Z jakiego powodu to robią? - bo potrzebują mieć czystą wodę do picia, gotowania itd. Nie wiem czy wiedzą, ale w butelkach jest kranówa oczyszczona przemysłowymi filtrami odwróconej osmozy i uzdatniona. Taką samą wodę można we własnym zakresie wyprodukować kupując domowy zestaw np. RO6. Jeszcze kilka lat temu takie zestawy kosztowały ponad 600 zł. Dziś ze powodu rozpowszechnienia technologii cena spadła o prawie połowę. Tak samo filtry wymienne i membrana odwróconej osmozy są już znacznie tańsze. Zatem wymiana i wymiana filtrów nie obciąży tak naszej kieszeni.

    Wracając do tematu napiszę, czym jest proces odwróconej osmozy.
Żeby zrozumieć, czym ona jest trzeba cofnąć się do szkoły, a konkretnie na lekcję biologii i przerobić jeszcze raz proces osmozy naturalnej.
    Polega ona na samorzutnym przenikaniu rozpuszczalnika przez membranę półprzepuszczalną w kierunku roztworu o większym stężeniu (jeżeli układ tworzą roztwór i rozpuszczalnik lub dwa roztwory o różnym stężeniu). Ciśnienie zewnętrzne równoważące przepływ osmotyczny nazywane jest ciśnieniem osmotycznym charakterystycznym dla danego roztworu. Jeśli po stronie roztworu o większym stężeniu wytworzy się ciśnienie hydrostatyczne, wyższe niż osmotyczne, rozpuszczalnik będzie przenikał z roztworu o większym stężeniu do roztworu rozcieńczonego, a więc odwrotnie niż w przypadku osmozy naturalnej. Proces ten nazywamy odwrócona osmozą (z ang. reverse osmosis). Jaka z tego korzyść? Ze względu na rosnące skażenie środowiska, w tym wody i jej ujęć mamy możliwość pozyskana wody pozbawionej zanieczyszczeń, lub znacznego ograniczenia zanieczyszczenia tej wody.
Membrana RO skutecznie ( 90-99%) usuwa min: metale ciężkie, wirusy, rtęć, ołów, kadm, stront, cyjanki, chlorki, bromki, arsen i inne. Dzieje się tak ponieważ ścianki membranymają  mikro pory o średnicy znacznie mniejszej niż wyżej wymienione cząsteczki.
    Skuteczne pozyskiwanie wody to proces kilkuetapowy. Najbardziej skuteczny w domowych warunkach jest sześciostopniowy system RO6.

Filtr odwróconej osmozy RO6

    Pierwszy etap filtrowania to zgrubne dwa filtry sznurkowe 25 i 10 mikronów, oraz filtr węglowy.

    Kolejny etap to membrana odwróconej osmozy. Jest ich kilka rodzajów w praktyce najczęściej używa się tą z numerem 75. Ma ona wydajność na poziomie 75 galonów, inaczej to 280 litrów na dobę. Tu sie trochę zatrzymam. Woda po przejściu przez membranę RO jest niejako całkowicie pozbawiona minerałów a picie samej takiej wody nie jest zdrowe. Na potwierdzenie tch słów przytoczę spostrzeżenie pewnej osoby, która przetestowała to niejako na sobie. Wybierając się na jednodniowe wycieczki rowerowe piła wodę butelkowaną o zawartości minerałów 150-300 mg/litr. Czyli taką Po RO i szybkim mineralizatorze. Osoba ta zauważyła, że pod koniec kilkugodzinnej jazdy miała częste skurcze. Było to efektem braku magnezu w organizmie. Kiedy przestawiła się na wodę źródlaną o wysokiej zawartości minerałów około 1500-1700 mg/litr problem zniknął. Wniosek z tego taki, że powinno się unikać wody bezpośrednio z RO i na takiej wodzie bazować. Oczywiście jedna szklanka nikogo nie zabije.
Żeby była jasność chodzi mi o picie czystej wody z RO. Jeżeli taką wodę użyjemy do zaparzenia np. ziół to wzbogacimy ją o olbrzymią ilość wartościowych składników, lub jak do tej wody wciśniemy odrobinę soku z cytryny. Problem ten po części rozwiązuje wkład dolomitowy.

    Jest to kolejny element systemu. Jest on wypełniony dolomitem i ma za zadanie podnieść poziom wapnia i magnezu w wodzie.
Ciężko jest dokładnie napisać, jaki stopień zmineralizowania daje ten wkład, ale jest to w granicy 50-250 mg/litr. Ważne jest, aby mineralizator był ustawiony w pionie.

Oto tabelka opisująca poziom zmineralizowania wody:

Klasyfikacja wód opakowanych wg stopnia mineralizacji (ogólnej zawartości składników rozpuszczonych)
Bardzo niskozmineralizowane: < 50 mg/l
niskozmineralizowane: > 50 –500 mg/l
średniozmineralizowane: > 500 –1500 mg/l
wysokozmineralizowane: > 1500 mg/l

    Jak widać woda z RO po mineralizatorze klasuje się w dolnej lub w środkowej granicy wód niskozmineralizowanych.
Jednym z trafnych rozwiązań powodujących że woda będzie mocniej zmineralizowana jest zamontowanie mineralizatora w pozycji pionowej. Wiem, że pierwotne ułożenie RO6tego nie przewiduje, jednak Pmyślmy:
Mineralizator to tuba z dolomitem, po pewnym czasie dolomit sie wypłucze i osiądzie na dnie. Natomiast na górze wytworzy sie wolna przestrzeń i woda będzie przepływać nad dolomitem. Mineralizator w orientacji pionowej zagwarantuje przepływ wody przez dolomit, aż do jego zupełnego wypłukania.

    Ostatnim elementem jest zbiornik buforowy. Podczas jego używania trzeba pamiętać, aby raz na 2-3 lata poddać układ i ten zbiornik dezynfekcji. Ja robię to w ten sposób, że wysuwam zużyte filtry i membranę, łącze  w układ zamkniety węże, do zbiornika pierwszego kielicha dodaje chloru do dezynfekcji basenów ( wystarczy 1/10 tabletki}. Jak chlor w kielichu sie rozpuści to powoli odkręcam wodę do całkowitego napełnienia zbiornika. Pozostawiam na 1-2 godziny i wylewam wodę. Potem znowu napełniam i tak do momentu, aż z kranika będzie lecieć woda bez zapachu chloru. Niekiedy trzeba płukanie zrobić 5-6 razy.
Do zdezynfekowanego układu instaluję filtry, nowa osmozę i nowe filtry liniowe i gotowe.

    Nie ma, co panikować, na pewno woda z RO zapobiegnie kamienicy nerkowej, herbata, kawa, kompot czy zupa smakuje wyśmienicie. Najistotniejsze, że woda jest pozbawiona metali ciężkich a co one robią z naszym organizmem nie musze pisać. Tak jak z każdą nowinką techniczną trzeba trochę wiedzy, czasami pokombinować i można z niej korzystać bez obaw.

Pozdrawiam

Włóknina ścierna- charakterystyka

    Włókniny ścierne są trójwymiarowym produktem ściernym. Szkielet włókniny wykonany jest z niesplecionych ze sobą włókien syntetycznych odpornych na działanie wody i płynów stosowanych w trakcie obróbki. Włókna te są bardzo mocne, nie łamią się nie odkształcają i mają tzw. efekt pamięci, czyli po zgięciu cofają do swojego wcześniejszego kształtu.

    Do włókien przyczepione są, za pomocą spoiwa z żywic syntetycznych, ziarna ścierne. Cząstki ziaren są rozmieszczone równomiernie dookoła włókien w całym przekroju gotowego produktu. Powstaje trójwymiarowa, elastyczna struktura dająca nadzwyczaj dobre wyniki w trakcie pracy.
Wielkość ziaren w odróżnieniu od osełek podawana jest w szerszym przedziale. W większości materiałów ściernych wymiar ziarna określana jest umownie i ujednoliconą normą międzynarodową FEPA  i oznaczana literą "P" przed numerem granulacji. Wypełnieniee przez ziarno zasady FEPA świadczy, że jego wielkość dla danej granulacji nie jest większa niż określona w normie. W praktyce oznacza, że szlifując granulacją "P80" realizujemy powtarzający i jednakowy poziom zarysowań wykańczanej powierzchni.

W przypadku włóknin gradację nazywa się następująco:

Coarse, grube ziarno- granulacja P80 - P120
Medium średnie ziarno- granulacja P120 do P180
Fine wykańczające- granulacja P180 - P240
Very Fine bardzo drobne- granulacja P240 do P320
Ultra Fine polerowanie- granulacja P400 - P600
Super fine polerowanie wykańczające - granulacja P600 do P1000

    Użyte ziarna ścierne to przede wszystkim elektrokorund szlachetny, węglik krzemu i czasami cyrkon.

Więcej informacji znajdą państwo na blogu: skleptechnika24.pl

    Zalety włóknin. Przestrzenne ułożenie włókien, równomierne ułożenie ziaren do o koła włókien, obróbka małoiskrowa ( nie nagrzewa materiałów obrabianych).
Znaczne przestrzenie między włóknami przejmują zanieczyszczenia i urobek z obrabianej powierzchni (detal jest obrabiany przez czystą włókninę)
Wodoodporność włóknin, można je płókać wodą z mydłem, przez co nadają się do powierzchni zabrudzonych, zatłuszczonych, pokrytych olejami i smarami.
Elastyczność włókien powoduje łatwość dopasowania się do skomplikowanych kształtów.

    Włóknina ścierna może być zastosowana do pracy ręcznej i mechanicznej( pasy bezkońcowe, lamelki, ściernice trzpieniowe). Nadaje się do obróbki ściernej: powierzchni stalowych, nierdzewki, metali kolorowych, takich jak stopy aluminium, mosiądz, miedź, nikiel, jak również dopowierzchni szklanych.

Ponieważ włóknina ścierna jest wodoodporna może być stosowana w kuchni jako zastępstwo dla czyścików oraz metalowych gąbek. Wytrzymałe włókna oraz materiał ścierny dobrze czyszczą kuchenki i grille, usuwają przypalone resztki żywności z garnków i brytwanek.

Narzędzia skrawające cz. 1

   Cześć, dzisiaj nieco teorii, czyli podział narzędzi skrawających część pierwsza.
Istnieje parę rodzajów podziału narzędzi skrawających: według rodzaju obróbki:  noże strugarskie, rozwiertaki, wiertła, przepychacze,  pogłębiacze, frezy, gwintowniki, głowice gwintujące,  frezy ślimakowe,  piły, skrobaki.
Według zarysu obrabianej powierzchni: do powierzchni zewnętrznych płaszczyzn i powierzchni obrotowych, do obróbki otworów, do obróbki gwintów, do obróbki kół zębatych, do obróbki rowków.
Najbardzie popularne są wiertła i je opisze w tym artykule.

    Podział wierteł można dokonać ze względu na:

    Przeznaczenie: wiertła ogólnego przeznaczenia, to wszystkie wiertła kręte i piórkowe do wiercenia w litych materiałach. Wiertła specjalistyczne: wiertła wielostopniowe, tzw. choinki, wiertła stożkowe, wiertła do głębokich otworów.

    Ze względu na sposób konstrukcji: Wiertła monolityczne wykonane ze stali szybkotnącej, wiertła łączone z częścią roboczą ze stali szybkotnącej lub z węglika spiekanego zgrzewaną częścią chwytową, lub z lutowanymi ostrzami z węglików spiekanych, wiertła drążone z wewnętrznym rowkiem chłodzącym.
Wiertła koronkowe i trepanacyjne, przeznaczone są do wykonywania otworów o znacznych średnicach. Skrawanie odbywa sie tylko na obwodzie narzedzia wyposażonego w ostrza skrawające. Część środkowa pozostaje nietknięta, dzięki takiemu rozwiązaniu otwory wykonuje się znacznie szybciej. Narzędzia są tańsze i mają mniejszą wagę. Przypadłością tego rodzaju obróbki jest pozostający rdzeń, w przypadku otworów przelotowych pozostaje on wewnątrz narzędzia i trzeba go mechanicznie usunąć. W przypadku otworów nieprzelotowych rdzeńśrodekusuwa się ręcznie.

    Następnym kryterium podziału wierteł jest rodzaj chwytu. I tak mamy: chwyt walcowy gładki, chwyt walcowy z zabierakiem prostokątnym lub wielokątnym (chwyt trzykątny), z chwyt stożkowy ( wiertła NWKc), z chwyt walcowy z dodatkowymi zabierakami i otworami wgłębnymi( SDS Plus).
Ze względu na rodzaj obrabianego materiału; wiertła do stali konstrukcyjnych, wiertła do stali nierdzewnych, wiertła do metali nieżelaznych, wiertła specjalne węglikowe wysokoobrotowe do zastosowania na centrach obróbczych CNC. Dalej wiertła do betonu, wiertła płytkowe do szkła, wiertła diamentowe do gresu i ceramiki, wiertła koronkowe do materiałów ceramicznych, wiertła do drewna, wiertła wielozadaniowe do różnych rodzajów materiałów.

    Na koniec napiszę o popularnych wiertłach krętych.
  Wiertła kręte są narzędziami walcowymi. Do najczęściej stosowanych należą wiertła kręte mające dwa ostrza robocze oraz dwa rowki do usuwania urobku w postaci wiórów. Wiertła te są prowadzone w otworze za pomocą dwóch łysinek rozmieszczonych po obwodzie wzdłuż rowków, na zewnętrznej części wiertła. Dwie krawędzie skrawające są połączone ścinem. Często ścin jest skracany, tzn. korygowany w celu dodania dodatkowych krawędzi skrawających. Powoduje to, że wiertło nam nie ucieka w początkowej fazie obróbki i mniej się nagrzewa. Trzeba bowiem pamiętać, że ścin nie skrawa ze względu na znaczny kąt wierzchołkowy rzędu 125-135 stopni. Krawędzie skrawające muszą być zawsze tej samej długości, dzięki temu wiertło nie ma bicia i robi otwór równy swojej średnicy.
Powierzchnie skrawające powinny być gładkie tak, aby zminimalizować przyklejanie się wiórów i ograniczyć tarcie. Kąty skrawania i kąt wierzchołkowy jest zależny od przeznaczenia wiertła.
Koniec części pierwszej.

Drut do drukarki 3D

Dzień dobry

    Technologia drukowania FDM polega na tworzeniu elementów z polimerów podawanych z ekstrudera w postaci drutu o średnicy 1.75mm lub 3mm, na płytę modelową.
Sposób działania jest analogiczny  jak w drukarkach atramentowych. Głowica z dyszą aplikuje materiał bazowy - podporowy i przemieszcza sie w płaszczyźnie X Y. Nałożone tworzywo o określonej grubości (o tym poniżej) zastyga w kilka sekund. Następnie głowica lub stół modelarski przemieszcza się w płaszczyźnie Z i nakładana jest następna warstwa w płaszczyznach X Y.

    Drut do drukarek 3D nazywany jest filamentem. Jakość wydruku w decydującej mierze zależy, od jakości filamentu. Wszelkie zanieczyszczenia, nierówności powierzchni czy wilgotność oddziałują niekorzystnie na wytrzymałość i powierzchnię drukowanego modelu. W ( technice FDM|drukarce} filament podawany jest ze szpuli do ekstrudera, w którym drut jest topiony w temperaturze 170-250 stopni i pod ciśnieniem wystrzeliwany przez dyszę drukującą. Drukarki 3D drukują w jednym kolorze takim jak filament. Zależnie od drukarek minimalne grubości drukowanej ścianki mogą wynosić od 0,1mm do 0,6mm. Grubość nakładanej powłoki waha się od 0,1mm do 0,01mm i jest wprost proporcjonalny do prędkości drukowania.
Rodzaje filamentów.

    W praktyce wykorzystuje się dwa rodzaje tworzyw termoplastycznych ABS i PLA. Aczkolwiek technologia FDM pozwala na drukowanie z użyciem drutów z poliwęglanu, nylonu, polietylenu i innych..
ABS (akrylo-butylo-styren) to szeroko rozpowszechnione tworzywo. Wykorzystywane min. w przemyśle motoryzacyjnym, AGD i RTV. Jest nieodporne na agresywne rozpuszczalniki organiczne np. Aceton. ABS ma dobre właściwości mechaniczne, jest odporny na uderzenia, jego gęstość wynosi około 1.05 g/cm3. Zalecana temperatura druku to 230-250 °C i co jest bardzo istotne wymaga podgrzewanego stołu modelowego, z tego powodu niepopularny w amatorskich drukarkach.
PLA jest znacznie twardszy, gęstość 1.25 g/cm3 i przez to bardziej kruchy, szczególnie w ujemnych temperaturach. Ciekawą właściwością PLA jest jego biodegradowalność. Tworzywo posiada niską temperaturę druku około 170-190 °C. Przez to nie potrzebuje on podgrzewanego stołu modelowego.
Pozdrawiam

Pompa premium C3 Nilfisk ALTO

    Nilfisk-ALTO zasłyną wprowadzeniem na rynek pompy C3 o długiej żywotności. Jest to najwyższej klasy pompa, która od 20 lat znajduje wykorzystanie w najbardziej ekstremalnych warunkach pracy. Aktualnie Nilfisk-ALTO wprowadza kolejną wysokiej klasy pompę do wachlarza swoich wyrobów. To zaawansowana pompa NA6, której budowa była zainspirowana sukcesem C3. Kolejna linia pomp przyniesie znaczne korzyści naszym klientom. Otworzy się olbrzymi wachlarz zastosowań w zakresie ciśnienia aż do 250 bar oraz zużyciu wody do 1600 l/h. Z racji wysokiej temperatury na wylocie (aż do 80 stopni) pompa będzie w stanie pracować w warunkach wysokich temperatur wody nawet w maszynach zimnowodnych. Przyczynia się to do zredukowania kosztów mycia, ale również do udoskonalenia jego rezultatów. Pompa dysponuje olbrzymią i niesamowitą moc, do jej budowy wykorzystano m.in. 4 tłoki ceramiczne o dużej wytrzymałości, wzmocnioną mosiężną głowicę, zawory ze stali oraz dwa łożyska oporowe. W czasie próby projektowej pompa wytrzymała 10 000 godzin nieustannej pracy, jej tłoki w trakcie pracy przebyły trasę odpowiednią dla długości 1.5 raza obwodu ziemi. Pompa posiada wydajny silnik 4-biegunowy (1450 obr./min.) schładzany powietrzem, wyposażony w zabezpieczenie termiczne, co w połączeniu z systemem sterowania aktywowanym przepływem (FA) daje dodatkowy komfort pracy i zabezpieczenie silnika przed przeciekami.

    Firma Nilfisk-ALTO tworzy myjki ciśnieniowe wyposażone w niezawodne i trwałe pompy krzywkowe wykonane z wysokiej klasy materiałów odpornych na korozję, takich jak np. mosiężna głowica pompy. Używane przez nią silniki 4-biegunowe lub 2-biegunowe chłodzone powietrzem są wielce wydajnymi i bezobsługowymi jednostkami, które zapewniają redukcję strat energii. Silniki te mają wbudowany automatyczny system start-stop, dzięki czemu nie pracują w trakcie przerw w czyszczeniu- nie pobierają energii oraz nie wytwarzają hałasu.
Nie tylko trwałe pompy o dużej mocy przesądzają o tym, że myjki ciśnieniowe Nilfisk-AlLTO są jednymi z najlepszych myjek ciśnieniowych na rynku. Są one zaopatrzone w innowacyjne systemy wspomagające pracę oraz ułatwiające ich użytkowanie. Najwyższej klasy modele gorąco wodne wyposażone są w funkcję inteligentnej kontroli serwisowej, która stanowi formę systemu diagnostycznego wskazującego występowanie wszelakich nieprawidłowości wywołanych uszkodzeniem lub zużyciem, co pozwala użytkownikowi na rozpoczęcie bezpośrednich działań lub skontaktowanie się z siecią serwisową. Błyskawiczna identyfikacja zagrożeń może przyczyniać się do minimalizowania kosztów serwisowania oraz zmniejszenia ryzyka zaistnienia postojów. Następny system to hydrauliczny system sterowania aktywowany przepływem (FA).Wyposażone jest w niego wiele spośród wysokiej i średniej klasy modeli myjek zimno i gorąco wodnych. Pozwala on na pozostawienie głowicy w trybie gotowości w fazie dekompresji. W wyniku wdrożenia tej technologii, użytkowanie węża oraz pistoletu staje się łatwiejsze i bezpieczniejsze. Ponowne uruchomienie maszyny jest delikatniejsze i nie powoduje nagłych odrzutów pistoletu lub lancy. Co więcej myjka jest zabezpieczona przed wariacjami pracy silnika wywołanymi występowaniem przecieków na pompie, wężu czy pistolecie zapewniając w ten sposób jej dłuższą żywotność i solidność.

    Bardzo ważnym czynnikiem, który powinna posiadać myjka ciśnieniowa są również akcesoria potrzbne do jej użytkowania. Tradycyjny duński sposób projektowania polega na optymalizacji ergonomii oraz zapewnieniu łatwości użytkowania. Nie inaczej rzecz wygląda w przypadku sprzętu Nilfisk-ALTO. Pistolet Ergo 2000 wymaga małego nakładu siły fizycznej w celu jego uruchomienia, tym samym przyczyniając Się do redukcji zmęczenia a nawet zagrożenia kontuzji. Myśl techniczna Nilfisk-ALTO nie koncentruje się wyłącznie na zapewnieniu oszczędności ale również na ochronie zdrowia i kondycji użytkowników.

Oznakowanie stali nierdzewnej

Witam!
 We wcześniejszych artykułach dotyczących stali nierdzewnej opisałem jej właściwości. Dzisiaj opiszę zagadnienie oznakowania śrub i nakrętek ze stali A2 i A4.
   Podczas wyboru śrub i nakrętek należy kierować się przede wszystkim ich wymiarami, ale również i duże znaczenie ma oznakowanie, bowiem informuje nas, o tym do jakich warunków przeznaczony jest dany stop stali nierdzewnej z jakiego zrobione są nasze nakrętki czy też śruby.
   Wszystkie śruby z łbem sześciokątnym i śruby z łbem okrągłym i gniazdem sześciokątnym o nominalnej wielkości gwintu wynoszącej 6 mm lub więcej, powinny być klarownie oznakowane. Znakowanie to powinno obejmować rodzaj stali i klasę wytrzymałości oraz znak identyfikacyjny producenta śruby. Pozostałe typy śrub mogą być, jeśli to tylko możliwe, znakowane w ten sam sposób i tylko na łbie. Dodatkowe znakowanie jest dozwolone, pod warunkiem jednak, iż nie będzie źródłem niejasności. Natomiast w przypadku śrub dwustronnych dozwolone jest znakowanie na nie gwintowanej stronie śruby, ale w przypadku gdy nie jest to możliwe, pozwala się na znakowanie na nakrętkowym końcu śruby.  Dalsze wiadomości na szlifierkawiertarka
   Nakrętki znakowane są w formie nacięcia na jednej powierzchni, gdy znajduje się na powierzchni nośnej nakrętki dopuszczalne jest jeszcze jedno dodatkowe znakowanie na boku nakrętki. Jedynym rodzajem śruby, jaki nie musi posiadać znakowania jest śruba bez łba z gwintem na całej długości, ale z doświadczenia wiem, że poniektórzy fabrykanci tego rodzaju śrub umieszczają odpowiednie oznaczenia, co ułatwią właściwy zakup.
  Jak już pisałem, znakowanie ma nader duże znaczenie przy wyborze właściwych, do zadania, z jakim potrzebujemy się uporać, nakrętek i śrub. Trzeba zwracać szczególną uwagę na oznaczenie drukowaną literą A przy grupach i rodzajach stali, dlatego że dotyczy ich specyficznych własności i zastosowań.
  Pamiętajcie państwo o tym, gdy następnym razem będziecie wybierać śruby lub nakrętki ze stali nierdzewnej!

Myjki stacjonolne NILFISK

Dzień dobry !
  Temat dosyć ciekawy, poświęcony stacjonarnym systemem, myjek wysokociśnieniowych.
Nilfisk-ALTO ma kompletną linię rozwiązań stacjonarnych i stanowi godnego zaufania konstruktora instalacji wysokociśnieniowych. Jest firmą, która tworzy nie tylko standardowe produkty. Tworzy zindywidualizowane rozwiązania, tak by podołać szczególnym wymaganiom klientów.
  Może potrzebujesz myjki, aby zapewnić higieniczną czystość w masarni, kuchni czy zakładzie przetwórczym? A może chcesz oczyszczać elementy metalowe ze smaru w swojej fabryce?
  Maszyny firmy Nilfisk-ALTO można łatwo zamontować na stanowisku pracy. Profesjonalnie zaprojektowany system rur, zapewni łatwość podłączenia się w wybranych miejscach oraz zapewni wielostanowiskowość instalacji.
  Systemy stacjonarne mają wiele zalet i są projektowane jedynie pod faktyczne potrzeby klienta. Mając system stacjonarny nie trzeba nabywać urządzeń mobilnych, by dotrzeć do punktów, gdzie potrzebne jest skuteczne mycie wysokociśnieniowe. Teraz można podłączać się do systemu rurowego wężem wysokociśnieniowym oraz pistoletem z lancą lub, adekwatnym do zadania, innym akcesoriom i zacząć pracę w ciągu kilku chwil oszczędzając czas oraz pieniądze. Tekst z bloga http://sklepdremel.pl/
  Kolejnym ważnym obszarem działalności Nilfiska są zewnętrze stacje myjni samoobsługowych.
Firma proponuje obszerną gamę maszyn nazwanych: Auto Booster, Solar Booster oraz Truck Booster. Konstruktorzy skupili się głównie na otrzymaniu takich jednostek, które zagwarantują niskie koszty eksploatacji, niezawodność i znakomite efekty mycia. Co w efekcie sprowadza się do zadowolenia konsumentów i wygenerowania zysków dla operatorów myjni.
   TRUCK BOOSTER to maszyna do pracy na zewnątrz zaprojektowana z myślą o firmach flotowych, transportowych czy rzeźniczych. Myjka pozwala na czyszczenie m.in. ciężarówek, vanów, maszyn budowlanych, przyczep do przewozu zwierząt.
   Kolejny produkt to AUTO BOOSTER. Został on zaprojektowany na potrzeby klientów, których interesuje inwestycja w samoobsługowe, zewnętrzne myjnie samochodowe. Handlowe zastosowanie takich myjek na pewno zwiększy prestiż stacji benzynowej. Na marginesie dodam że firma wytwarza również komercyjne, zewnętrzne, systemy odkurzaczy samochodowych. Kombinacja konstrukcji ze stali nierdzewnej, kilku programów mycia, wyrzutnik monet, system przeciwdziałający zamarzaniu to główne elementy stacji Auto Booster.
   W modelu  AUTO BOOSTER 5 M wykorzystano innowacyjny silnik z technologią zasilania falownikowego. Dzięki takiemu rozwiązaniu zmniejszyła się liczba części użytych do jego konstrukcji, a co za tym idzie kosztów serwisowania. Dodatkowo zmniejszył się też poziom hałasu i wzrósł komfort pracy.
   Natomiast SOLAR BOOSTER, to stacjonarna myjka gorącowodna zasilana gazem, zapewniająca doskonałe efekty mycia w wielu sektorach przemysłu. Stałe zasilanie paliwem gazowym niweluje konieczność cyklicznego uzupełniania paliwa w zbiorniku.
   Seria SOLAR BOOSTER G wyposażona jest w wypróbowane rozwiązanie techniczne kotła - EcoPower, dzięki czemu koszt podgrzania wody do pożądanej temperatury jest możliwie jak najniższy. W wypadku ustawieniu temperatury na 60°C (wystarczającej do standardowych aplikacji) kocioł pozostaje w trybie EcoMode zużywając znacznie mniej paliwa. Na pełnej mocy kocioł podgrzewa wodę do wyższej wartości, co umożliwia oczyszczenie powierzchni np. ze smarów lub tłuszczu.

Artykuły ścierne BOSCH cz. 3

Kolejny rozdział będzie dotyczył wybranych produktów i zastosowanych technologii.

  Optymalny system produkcji gwarantuje idealną obróbkę powierzchni. Dzięki innowacyjnym technologiom firmy Bosch uzyskuje się artykuły spełniające wysokie wymagania konsumentów z całego świata. Wyjątkowa technologia łączenia (chroniona prawnie) gwarantuje stałą i wysoką  jakość taśm szlifierskich oraz świetną jakość obróbki powierzchni. Konfekcjonowanie i łączenie taśm to niesłychanie ważne elementy konstrukcji taśmy szlifierskiej, zatem połączenia taśm muszą być dobrane zależnie od zastosowań taśmy oraz właściwości konkretnego produktu. Technologia łączenia taśmy firmy Bosch zapewnia:
1.Brak śladów spowodowanych nierównością łączenia
2.Bardzo dokładny przesuw taśmy, bez pozostawiania śladów kleju
3.Specjalne dopasowanie do zastosowań łączenia taśm
4.Wysoką stabilność i wytrzymałość na zerwanie zapewniają długą żywotność
  Unikatowy proces sztancowania matrycowego, to najnowocześniejsza technika produkcji umożliwiająca uzyskanie dokładnie przyciętych krawędzi tarcz szlifierskich, oraz perfekcyjnych otworów o niezmiernie wysokiej jakości. Zaletami tego procesu technologicznego są:

• >Brak wad jakościowych (kruszące się ziarna, źle wykrojone otwory)
• >Czyste i idealnie gładkie otwory, zapewniające większą wydajność systemu odsysania pyłu
• >Brak wyruszania się ziarna, co zapobiega zarysowania szlifowanej powierzchni

  W celu zapobiegania samorzutnemu wypadaniu ziaren, podczas szlifowania w wyniku zmieniania się siły nacisku oraz odkształceniom, materiały ścierne sia Abrasives są uszlachetniane w procesie liniowym online Multiflex. Materiały ścierne zyskują dzięki temu szczególną elastyczność. Właściwość ta jest niezwykle ważna przy papierach ściernych przeznaczonych do szlifowania ręcznego oraz papierach w rolkach. Dowiedz się więcej na http://poziomicaspawarka.pl/
  Ostatnio pojawiły się tarcze lamelkowe wykonane z płótna ceramicznego. Ma ono zdolność do tzw. samoostrzenia, sprawia to, że tarcze te przeznaczone są do najcięższych prac przemysłowych.  Innowacyjne jest zastosowanie talerza nośnego wykonanego z tworzywa wzmocnionego włóknem węglowym. Ściernice te mają dużo lepsze właściwości amortyzacyjne, przez co lepiej przylegają do podłoża. Sprowadza się to do mniejszego zużycia i odczuwalnej wydajności. 

Artykuły ścierne BOSCH cz.1

Witam !
Fabryka Boscha ma wieloletnie doświadczenie w opracowywaniu zaawansowanych artykułów ściernych. Przy współpracy z wieloma, partnerami m.in. producentami farb i lakierów, analizuje różnorodne potrzeby użytkowników. Rezultaty są wykorzystywane do celów badawczych, stanowią one podstawę innowacji materiałów ściernych.
Od czynników pierwszych aż do finalnego produktu, wszystkie etapy procesu produkcyjnego są planowane w zgodzie najnowocześniejszymi standardami technologii. Każdy z etapów produkcji idealnie ze sobą współgra, czego efektem są innowacje i optymalizacje procesów, które pomagają użytkownikowi, bez trudu, radzić sobie z wyzwaniami dnia codziennego.
Jakość oraz precyzja artykułów ściernych mają ogromne znaczenie przy obróbce wymagających i drogocennych powierzchni. Każdy z elementów, od podkładu do pokrycia ziarnem jest ważnym składnikiem idealnego materiału ściernego. Właściwa formuła, wynikająca ze współdziałania wszystkich elementów, ma duży wpływ na wynik szlifowania. Formuła składa się z czterech elementów:

• 1. Wysokiej, jakości podkład.

Odpowiedni podkład zapewnia lepsze przyleganie, rozciąganie, większą odporność na rozerwanie, większą elastyczność i stabilność (na przykład podkłady zawierające lateks dają w efekcie nad wyraz stabilne, a jednocześnie elastyczne papiery ścierne do szlifowania ręcznego). Dowiedz się więcej na http://warsztattechnika.pl/

• 2. Równomierne rozprowadzenie spoiwa.

Równomierne i stałe rozprowadzenie spoiwa bazowego i wierzchniego dzięki wdrożeniu nadzwyczajnej techniki pomiaru. W zależności od przeznaczenia materiału szlifierskiego stosowane są bardziej miękkie i elastyczne, twardsze lub bardziej ciągliwe spoiwa.

• 3. Właściwe ziarno szlifierskie i jego równomierne rozprowadzenie.

Do poszczególnych zastosowań stosuje się ziarno optymalne pod względem wielkość, twardości, ciągliwości i kształtu. A dla otrzymania optymalnej, równomiernej odległości pomiędzy ziarnami, szczególnie nadzorowany jest proces pokrywania ziarnem.

• 4.Powłoka dodatkowa,

Zapewnia łatwiejsze odprowadzanie pyłu szlifierskiego z materiału ściernego, przeciwdziała nadmiernemu zatykaniu się przestrzeni między ziarnami.

Artykuły ścierne BOSCH cz.2

Artykuły ścierne, część druga.
    Pierwszym elementem gwarantującym perfekcyjną obróbkę powierzchni jest podkład. Zapewnia materiałowi ściernemu specyficzną właściwość, przydatną do określonych zastosowań.
  Jako podkład materiału ściernego stosuje się papier, tkaninę, folię z tworzyw sztucznych, fibrę wulkanizowaną, piankę lub ich kombinację.
  Produkty z podkładem papierowym znajdują zastosowanie w szlifowaniu ręcznym (oraz ręcznym przy użyciu maszyn) i wykończeniowym oraz maszynowym (szeroko lub wąsko taśmowym).
  Podkład z tkaniny jest odpowiedni do wysoce wydajnego szlifowania taśmowego jak i do szlifowania profili i konturów oraz do szlifowania wykończeniowego. Fibra natomiast jest składnikiem podkładu do szlifowania rotacyjnego metalu oraz kamienia.
  Drugim elementem jest spoiwo, zachowanie równowagi pomiędzy dobrą przyczepnością ziarna a elastycznością, to w przypadku spoiwa największe wyzwanie. Dla każdego produktu dobrana jest specjalna formuła spoiwa, która następnie jest optymalizowana przez naszych chemików. Dzięki zastosowaniu tych specjalnych formuł można produkować bardzo twarde, a przez to agresywne materiały ścierne oraz niezmiernie elastyczne produkty.
  Bosch stosuje wyłącznie spoiwa bez rozpuszczalników. Wyodrębnione są dwa rodzaje spoiwa, bazowe oraz wierzchnie.
  Spoiwo bazowe umożliwia wstępnie zespolić ziarno szlifierskie z podłożem w określonym układzie i gęstości. Jako spoiwo stosowane są przede wszystkim żywice syntetyczne. Spoiwem ostatecznie wiążącym ziarna szlifierskie ze sobą i z podkładem jest spoiwo wierzchnie. W zależności od przeznaczenia materiału ściernego stosowane są bardziej miękkie i elastyczne albo twardsze i bardziej ciągliwe spoiwa, jednak zwłaszcza żywice syntetyczne. Twardość spoiwa wpływa na agresywność ziarna i trwałość materiału ściernego. Poza spoiwem wierzchnim na materiałach ściernych znajduje się także substancja aktywująca się w trakcie szlifowania.
  Trzeci element to ziarno szlifierskie i rozlokowanie ziarna. Twardość oraz wiązkość ziaren szlifierskich w oparciu o surowiec wyjściowy decyduje o właściwościach i zastosowaniu materiałów ściernych. Najczęściej stosowanymi minerałami szlifierskimi są aktualnie korund i węglik krzemu wstępujące w wielu różnych wariantach.
  Coraz częściej zastosowanie znajdują także nowsze minerały, np. korund cyrkonowy, korund ceramiczny i diament. Udział minerałów pochodzenia naturalnego, jak rubin czy szmergiel, jest coraz mniejszy. Bosch stosuje przy produkcji materiałów ściernych wyłącznie wysokiej jakości ziarno szlifierskie i jako członek organizacji FEPA przestrzega norm FEPA.
Dokładnie wyselekcjonowane ziarno szlifierskie jest łączone z podkładem w innowacyjnym procesie produkcyjnym:
>Dystrybucja elektrostatyczna gwarantuje, że ziarna są rozmieszczone na pokładzie równomiernie i w pozycji pionowej, tak aby oś wzdłużna była prostopadła do warstwy podkładu. Materiały ścierne z ziarnem nanoszonym elektrostatycznie są agresywne i mają większą wydajność ścierną niż materiały ścierne, w których wykorzystano dystrybucję mechaniczną.
>Pełne pokrycie- ziarno szlifierskie rozmieszczone jest na pokładzie bez odstępów i pokrywa całą jego powierzchnię. Wówczas w użyciu jest więcej ostrych krawędzi ziarna, wydajność ścierna jest większa, a chropowatość mniejsza. więcej na blogu http://wiertlogres.pl/
>Niepełne pokrycie- ziarno szlifierskie rozmieszczone jest na podłożu z zachowaniem określonych odległości i pokrywa jego powierzchnię w ok. 50%- 70%. Ten typ papieru ściernego zatyka się w mniejszym stopniu i używany jest do szlifowania aluminium, miękkich gatunków drewna, farb i lakierów.
>Innowacyjna metoda laserowa umożliwia kontrolowane nanoszenie spoiwa kryjącego, co daje równomierną strukturę powierzchni oraz perfekcyjną obróbkę szlifierską.
Czwartym elementem jest powłoka dodatkowa (powłoka stearynianowa). Potwierdziła ona swoją skuteczność szczególnie przy szlifowaniu farby, lakieru i masy szpachlowej.
  Dzięki szczególnemu procesowi powlekania opracowanemu przez sia Abrasives, stearynian jest równomiernie nakładany na spoiwo. Dodatkowa powłoka powoduje zbijanie się lekkiego pyłu lakierniczego w większe odrobiny, które są łatwiej odsysane z powierzchni papieru. Oprócz tego, stearynian działa chłodząco podczas szlifowania lakieru.
Zalety powłoki stearynianowej:
>Przeciwdziała zatykaniu się papieru pyłem
>zwiększona wydajność ścierna
>Papier odznacza się do czterech razy dłuższą żywotnością, niż materiały ścierne bez specjalnej powłoki.
Specjalna powłoka z substancjami aktywnymi jest używana głównie przy obróbce stali szlachetnej. Obniża ona temperaturę i zapobiega utlenianiu powierzchni materiału.
  Substancje aktywne w materiałach ściernych Bosch Best for Inox ułatwiają odprowadzenie pyłu, redukują emisję ciepła w wyniku tarcia i chronią ziarno prze zbyt szybkim zużyciem.
>Szlifowanie bez nagrzewania powierzchni
>Brak przebarwień powierzchni podczas obróbki szlifierskiej
>Silnie obniżone iskrzenie